Forum humoru

aaa4

Poznawszy raczej z twarzy Laury niz Piery, ze cos jest nie w porzadku, Emanuel od razu poszedl na gore, zadal [link widoczny dla zalogowanych]
jednak jedno pytanie:

-Jest cos od Itale?

-Tak, prosze, list jest sprzed kilku tygodni, byl jeszcze w Rakavie.

-Przeczytam go za minute.

Kiedy uslyszal, ze jego zona rozmawia z dziewczetami, uznal, ze Piera przyszla juz do siebie. Co jej sie moglo stac? Na pewno to oczekiwanie na slub; moda na dlugie narzeczenstwo jest obrzydliwa. Zszedl na dol.

-Gdzie kolacja, kobiety?

-Jeszcze dziesiec minut, Emanuelu.

-Trzy kobiety, kucharka, a kolacja jeszcze nie gotowa. No! Jestescie prawie tak niezaradne, jak my w zespole sedziowskim. No dobrze, zobaczmy, co sie wydarzylo nowego w Rakavie przed [link widoczny dla zalogowanych]
szescioma tygodniami.

Kiedy przeczytal list Itale, Laura pokazala mu drugi list:

-Dla ktorego z was on jest, wujku?

-Alez dla Guide'a. Nie jestem z Val Malafrena.

-Ale napisane jest Portacheyka.

-Wiadomo, ze dylizans pocztowy tu sie zatrzymuje.

-Moze go otworz. Jezeli jest do ciebie, ktos bedzie ci go musial przywiezc, a jesli dotyczy spraw posiadlosci, to ojciec i tak poprosi cie o rade.

-Praktyczna kobieta - powiedzial Emanuel. - Dobrze. - Ostroznie, z niechecia otworzyl koperte i zaczal czytac.

Piera przygladala sie mu badawczo, jak pozostale panie, ale nic nie zauwazyla. Cicho odezwala sie zona:

-O co chodzi, Emanuelu?

Patrzyl na nia przez chwile spojrzeniem bez wyrazu.